مرغ زنده

2020/05/19 1975 بازدید

پرورش مرغ زنده

امروزه با توجه به رشد روزافزون جمعیت، تأمین مواد غذایی ازجمله پروتئین یکی از فاکتورهای مهم در پیشرفت جوامع انسانی است. محصولات حاصل از طیور اعم از گوشت و تخم به‌عنوان عمده منابع تأمین‌کننده پروتئین در اغلب کشورهای دنیا به شمار می‌آیند به‌نحوی‌که تولید و مصرف فرآورده‌های طیور با سرعت چشمگیری رو به گسترش است.
صنعت پرورش مرغ گوشتی در اغلب کشورها ازجمله ایران به‌طور گسترده رواج یافته است و گوشت این طیور توانسته در سبد خانواده‌ها به‌خوبی جای خود را باز کند.

پرورش طیور گوشتی یعنی تهیه جوجه های یک روزه و نگهداری از آنها طبق یک برنامه تغذیه ای و بهداشتی و رسیدن به وزن مطلوب کشتار می باشد.

در صنعت پرورش مرغ گوشتی، جوجه یک‌روزه را که حدود 40 گرم وزن دارد به مدت 40 تا 50 روز (به‌طور میانگین 42 روز) تا رسیدن به وزن 2 تا 5/2 کیلوگرم نگهداری و پرورش می‌دهند. برای این منظور بایستی از نژادهایی استفاده شود که دارای استعداد تولید گوشت بالا باشند.

پرورش مرغ

مهم‌ترین دلایل پرورش مرغ گوشتی

از مهم‌ترین دلایلی که سبب گردیده تولید گوشت مرغ در مقایسه با تولید گوشت دام ارجحیت داشته باشد عبارت‌اند از:
  •   ضریب تبدیل غذایی مناسب
  •  سرعت رشد بالا
  •   افت پایین لاشه
  • پرورش آسان‌تر
  • بازگشت سریع‌تر سرمایه
  • نبود زئونوز (بیماری مشترک بین انسان و دام)
  • سالم‌تر بودن گوشت ازنظر میزان چربی و کلسترول پایین
  •  بالاتر بودن پروتئین گوشت مرغ
  • قابلیت هضم بالاتر گوشت مرغ

اصول مدیریت پرورش مرغ گوشتی

برای پرورش مرغ گوشتی، جوجه‌های یک‌روزه را خریداری و به مدت 42 روز نگهداری می‌کنند و وقتی به وزن 2 تا 5/2 کیلوگرم رسیدند روانه کشتار و بازار می‌شوند. در این مدت سالن مرغداری بایستی به‌گونه‌ای باشد که شرایط لازم برای رشد و افزایش عملکرد این پرنده را فراهم نماید. درواقع این‌چنین می‌توان گفت که سود پرورش مرغ گوشتی برای مرغدار در گرو کنترل و مدیریت این شرایط است که مهم‌ترین آن‌ها عبارت‌اند از:

 مدیریت برنامه نور و روشنایی

در 24 ساعت ابتدایی پرورش، میزان و شدت نور بایستی زیاد باشد. درواقع بهتر است که روز اول به‌طور کامل روشنایی بدون خاموشی داده شود تا جوجه با محیط و فضای آبخوری و دان خوری آشنا شود. بهترین برنامه نوردهی برای مرغ‌های گوشتی 23 ساعت روشنایی با 1 ساعت خاموشی تا پایان دوره است.

 مدیریت دما

دما در 24 ساعت اولیه ورود جوجه به داخل سالن بین 32 تا 35 درجه سانتی‌گراد است و تا یک هفته در این رنج باقی می‌ماند. این دما به جوجه‌ها فرصت می‌دهد با خیال راحت آب و غذا بخورند؛ و هر هفته حدود 3 درجه از دمای سالن را بایستی کم نمود به‌گونه‌ای که در هفته آخر پرورش (هفته ششم) به 18 الی 21 درجه سانتی‌گراد برسد؛ زیرا با افزایش سن یا وزن مرغ تولید حرارت این پرنده هم بیشتر می‌شود لذا بایستی به‌موازات آن میزان دما را کاهش داد در غیر این صورت افزایش درجه حرارت محیط سبب کاهش مصرف غذا و درنتیجه کاهش رشد می‌گردد.

 مدیریت رطوبت

یکی از مسائل مهم در پرورش مرغ گوشتی بحث رطوبت است. منبع رطوبت سالن مرغداری شامل دو بخش است :
1- رطوبت بستر
2- رطوبت فضا.

اگر میزان رطوبت سالن زیاد شود سبب تولید آمونیاک، ظهور بیماری کوکسیدیوز و رشد میکروارگانیزم هایی مانند باکتری و قارچ می‌شود و اگر هم میزان رطوبت کم باشد سبب افزایش گردوغبار، افزایش بیماری، افزایش هزینه‌های تهویه و… می‌شود. بهتر است که رطوبت بستر برای جوجه‌ها 20 تا 40 و برای مرغ‌های بالغ 10 تا 20 درصد باشد. همچنین رطوبت فضای سالن در ابتدای دوره پرورش 65 تا 70 درصد و سپس با افزایش سن پرنده به 50 تا 60 درصد تقلیل یابد.

 مدیریت سیستم تهویه

انجام تهویه و داشتن یک سیستم کارآمد در سالن مرغداری به دلایل زیر ضروری است:

  •  مرغ یک موجود زنده است و احتیاج به هوای تازه و اکسیژن دارد.
  •  مدیریت و دفع رطوبت اضافی در سالن پرورش.
  • تحقق بخشیدن به مدیریت دما.
  • دفع گازهای سمی. اگر تهویه به‌درستی انجام نگیرد سبب فعالیت میکروارگانیزم ها بر روی بستر و درنتیجه تولید گازهای سمی می‌شود که مسمومیت تنفسی، کاهش تولید و ضعف مرغ‌ها را می‌تواند به همراه داشته باشد.

 تراکم گله

این موضوع تأثیر زیادی بر روی عملکرد پرنده دارد. کف سالن پرورش، ظرفیت تعدادی مرغ را دارد و عواملی همانند فصل پرورش، نوع سالن ازنظر بستر، نوع مرغ (گوشتی، تخم‌گذار و مادر)، شرایط محیطی، فضای آبخوری و دان خوری، وزن نهایی همگی بر میزان تراکم گله اثر دارند. در سیستم ایران به ازای هر 10 تا 13 قطعه جوجه گوشتی 1 مترمربع فضا در نظر گرفته می‌شود اما اگر بر اساس وزن نهایی باشد معمولاً به ازای وزن 2/2 کیلوگرم 15 قطعه و به ازای وزن 5/2 کیلوگرم 13 قطعه جوجه گوشتی در هر مترمربع پرورش داده می‌شود.

 بهداشت و واکسیناسیون

واکسیناسیون در گله گوشتی بایستی مطابق با به‌کارگیری یک برنامه جامع و مدون از سوی سازمان دامپزشکی باشد. مهم‌ترین بیماری‌هایی که طیور گوشتی را علیه آن‌ها واکسینه می‌کنند شامل برونشیت عفونی، نیوکاسل، گامبورو است. همچنین برای مصرف واکسیناسیون می‌توان از روش‌هایی همانند اسپری، قطره چشمی، آشامیدنی و تزریقی استفاده نمود.

تغذیه مرغ گوشتی:

به کار بردن یک برنامه غذایی کارآمد تأثیر به سزایی در دستیابی مرغدار به سود پرورش مرغ گوشتی دارد. امروزه مدیریت تغذیه مرغ گوشتی برای چند هدف مهم است:
1-  تحقق حداکثر تولید گوشت
2- کاهش هزینه پرورش مرغ گوشتی (زیرا حدود 60 درصد از هزینه‌های جاری را خوراک تشکیل می‌دهد).
3-  سلامت مرغ و کاهش میزان مرگ ‌و میر
4-  کنترل کیفیت محصولات با استفاده از تغذیه مناسب
پرورش مرغ

شرکت زرین سنبل آذربایجان

**       شرکت زرین سنبل آذربایجان       **

برندهای تجاری شرکت زرین سنبل آذربایجان